● خارش:
خارش از نشانههاي اصلي آلرژي بوده و در اثر تماس آلرژن با ملتحمه در شخص حساس سبب دگرانالاسيون ماست سلها ميگردد.
اين ماست سلها از خود هيستامين آزاد كرده و به طرف گيرندههاي هيستاميني كه روي سلولهاي عصبي قرارداشته رفته و در نتيجه سبب خارش ميگردند.
بيماران داراي چشم خشك از تحريك چشم شكايت دارند كه افتراق آن از خارش واقعي ناشي از آلرژي به وسيلهي سوزش و تير كشيدن است. در حقيقت مالشچشمهاي آلرژيك به وسيلهي دستان بيمار سبب دگرانولاسيون بيشتر ماست سلها ميگردد، مالشچشم سبب خارش بيشتر چشم ميشود كه خود سبب افزايش تمايل به ماليدن چشم ميگردد.
● قرمزي:
قرمزي همراه با خارش ناشي از آلرژي به علت آزاد شدن ماستسلها در جريان واكنش حساسيتي ديده ميشود. هيستامين سبب تركيب و فعال شدن گيرندهها روي سلولهاي آندوتليوم عروقي ميگردد.
عروق خوني كوچك گشاد شده سبب تشديد جريان خون شده و به علاوه نشت عروقي شدت يافته و به نسوج اطراف پخش ميشود. نوع قرمزي رنگ نشانهي بيماري خاص خود است. ورم ملتحمه آلرژيك تمايل به انتهاي صورت دارد در حالي كه UKC (ورم ملتحمهي بهاره) تمايل به قرمزي بيشتري دارد. شكل قرمزي و محل آن نيز در چشم خشك از نظر كمك به تشخيص مفيد است.
● كيموزيس و ورم پلك:
نتيجهي افزايش جريان مايع از عروق خوني همراه با افزايش اكسوداسيون مايع به نسوج اطراف است. هيستامين از علل اوليهي اين تغييرات بوده و شامل وازوديلاتاسيون (اتساع عروقي) افزايش جريان خون و افزايش نشت عروقي است.
تغييرات نشت يكي از توانائيهاي هيستامين است كه سلولهاي آندوتليوم ديوارهي عروقي در امتداد ديوارهي عروقي سبب شكستگي اتصال سلولي ميگردند.
با اين فاصلهيي كه بين سلولها اتفاق ميافتد حجم زيادي از پلاسما سبب تشديد اثر مسدود كننده ميشود.
هيستامين رل اول را داشته اما سايرمدياتورها تأثير شاخص در ادم دارند كه شامل سيتوكينها بوده كه از ماست سلها آزاد شده و سبب تسهيل مهاجرت سلولهاي التهابي گرديده و همچنين پروستاگلاندينها كه در كيموزيس chemosis دخالت دارند.
هم ادم و هم كيموزيس ناشي از ورم بوده ولي در بافتها به صورت متفاوت ظاهر ميشوند.
معمولاً يك مدياتور ساده نميتواند علائم آلرژي ايجاد كند و بايد با كمك ساير عوامل، رها شدن مدياتورهاي مختلف را با تثبيت ماست سلها جويا شويم.
● درمان:
هدف از درمان تسكين نشانههاي اضافي آلرژي بوده و نبايد فقط منحصر به گيرندههاي آنتاگونيست هيستامينباشد. اما بايد سبب تثبيت ماست سلها گردد، به طوري كه از آزاد شدن هيستامين و ساير عوامل عروقي و مدياتورهاي پيش آلرژي جلوگيري كند.
فقط يك داروي چشمي چند منظوره قادر به درمان علائم و نشانههاي ورم ملتحمهي آلرژيك است به نام پاتانول (olopatadine). ساير داروها مثل كتوتيفن، زاديتور و غيره تنها نشانههاي خارش را بر طرف ميكنند.
● اولوپاتادين:
در يك بررسي دو سو كور و كنترل شده با پلاسبو در مقايسهي آن با Epinastine، ارزيابي كاهش خارش قرمزي و كيموزيس بررسي شد.
قرمزي در ۳ بستر عروقي ملتحمهيي و سيليري، اپي اسكلرال بررسي شد چشمها به مدت ۵ دقيقه در معرض آلرژن قرار گرفته و از مصرف دارو خودداري شد. ارزيابي پس از ۱۰ تا ۱۵ و ۲۰ دقيقه انجام شد. بيماريكه تحت درمان با پاتانول قرار گرفته بود به مراتب از نظر قرمزي اپي اسكلرال و سيليري و ملتحمهيي به نسبت انكه با اپي ناستين درمان شده بود كمتر بود (۰۰۱/۰P<) در واقع پس از ۲۰ دقيقه هيچگونه تفاوت مشخصي بين پلاسبو و اپي ناستين از نظر كاهش قرمزي وجود نداشت.
كيموزيس هم به طور مشخصي در چشمان تحت درمان با پاتانول كمتر بود. كيموزيس هم در اين مطالعه مورد بررسي قرار گرفت دوز مشابهي از دارو داده شد.
در يك چشم اولوپاتادين و در چشم ديگر پلاسبو تجويز شد. پس از ۲۷ دقيقه در معرض آلرژن قرارگرفت، كيموزيس اندازهگيري شد، كيموزيس به طور مشخص در چشم تحت درمان با اولوپاتادين كمتر بود (۰۵/۰P<) اولوپاتادين پيشگيري كننده كاملاً مشخص از نظر ورم پلك در مقايسه با دارونما بوده هم به صورت سابژكتيو و هم به صورت ابژكتيو.
اين بررسي نشان ميدهد كه ورم پلك به طور مشخصي با درمان با اولوپاتادين در مقايسه به پلاسبو اداره شده است. همچنين به رغم اين نتايج، بعضي محققان معتقدند كه تثبيت كنندهي واقعي ماست سلها وجود ندارد.
به صورت invivoوinvitro ، ماست سلها با اولوپاتادين تثبيت ميشوند.
علائم و نشانههاي آلرژي همانند خارش، كيموزيس و قرمزي و ورم پلك را برطرف ميسازند.
در مطالعه invivo با استفاده از ملتحمهي انساني سلولهاي ماست، دوز پيشگيري كننده از نظر تجمع ماست سلها همانند آزاد شدن هيستامين بود.
بررسي انساني باليني با دوز بالاي آلرژن ازنظر ايجاد واكنشهاي زودرس و تأخيري، كاهش شديد مدياتورهاي آلرژيك (هيستامين، نوتروفيل، ائوزينوفيل، لنفوسيت و ICAMI) در افرادي كه اولوپاتادين دريافت كردهاند را نشان داده است.
اين كاهش همراه با كاهش تخفيف علائم چشمي مانند خارش و قرمزي در اين افراد است.
مادهيي كه تثبيت كنندهي ماست سلها باشد سبب كنترل علائم و نشانههاي ورم ملتحمه آلرژيك مي شود.